jouwgedichten.nl

Gedicht: Afscheid

Iedereen zat bij het oranjerode kampvuur, vóór de grote joert,
en voor even is er alléén de stilte die zich roert,

het afscheidsfeest was voorbij,
ze keerden terug naar de Mongoolse steppen, het was begin mei,

in het dal lag Ulan Bator, in een baaierd van licht,
maar opkomende nevel onttrok de stad nu aan het zicht,

hij nam zijn gitaar en dacht,
aan de toendra’s en hun stille pracht,

aan zijn jonge sterke Moor,
de ruin was volgzaam, en bleef altijd in het spoor,

hij dacht aan zijn lief, ze bleef achter in de stad,
voor studie, nog een jaar, alleen met haar Perzische kat,

voor het dubbele gevoel, blij én treurig tegelijk, vond hij geen synoniem,
het voelde zo’n beetje als een e-mineur septiem,

het orkest barstte nog één keer los, in wat éven leek op een daverende kakafonie,
om samen te smelten tot een gepassioneerde en perfecte harmonie,

na afloop wenkte hij zijn beminde achter de grote tent, en ze wensten elkander geluk,
zijn ogen fonkelden als agaat, en zijn avond kon nu al niet meer stuk,

hij zei: “ik wilde je nog iets zeggen,” maar door de wind waren zijn woorden vervlogen,
dus zoende hij haar maar. Vurig, intens en bevlogen.

Over het gedicht:

Geschreven n.a.v. een fotogedicht van een joert.

Dichter

RonDietvorst

Datum

04-04-2019

Bekeken

752

Beoordeling

Er is 0 keer gestemd

Tags

Afscheid

Reacties op 'Afscheid'

Er zijn nog geen reacties geplaatst op dit gedichtje.

Je kan helaas geen reactie plaatsen op gedichten als gast. Meld je gratis aan!

Rijmwoorden

Gebruik de rijmtool voor het maken van de mooiste gedichten. Vul je rijmwoord in en druk op de button rijmen.

  • Rijmwoord:
  •