jouwgedichten.nl

Gedicht: Kind van 16

Het wicht
was gezwicht
voor zijn eisen
hij hoorde ze niet eens krijsen

haar maagdelijkheid
was weg, lost in air,
en op zijn tronie was niets
anders te zien dan jolijt

tot haar eeuwige spijt
maar het was te laat
vooral voor de smaad
hoe moest ze het kwijt

aan haar vriendin van de nijd
dat hij haar bijkans het ademen benam
het tuig dat haar haar bloempje ontnam

morgen werd ze zestien
dat had dat tuig wel doorzien
maar in zijn land maakte dat geen verschil
of je nu ging van bil

met een oma of met een kind
ze waren beiden
even vluchtig als de wind
houd dus je kop en hou op met schreien.

Over het gedicht:

Misbruik!!