jouwgedichten.nl

Gedicht: Leven op straat

Ze had te kampen met jicht
en tandeloosheid
ze was een spicht
van veertig kilo, en ze had zo'n spijt

na een leven vol ontberingen
verlies van man en kinderen
rillingen en huiveringen
ze voelde het elke dag nazinderen

ze had gegrepen naar de fles
in het begin bracht het troost en soelaas
maar het werd steeds meer een exces
en kon ze de drank niet meer de baas

ze leefde nu op straat
van het schooien en het jatten
soms kreeg ze het te kwaad
straathoekwerker zou haar weer afkatten

als ie wist hoe ze erbij liep
ze zag een blik bier, nog halfvol
en nu kreeg ze ook nog de griep
heel binnen kort zou alles eisen zijn tol.