jouwgedichten.nl

Gedicht: Mee leren leven

De lamp van het verstand
brandde niet meer constant
werkte met gehaper en veel gesteun
hand in hand met de slechte heup en gekreun

eertijds zo intelligent en zo vief
nu rooft elke dag de tijd als een dief
alleen de vroege herinneringen
blijven in het kindse hoofd malen en zingen

de heldere wakkere vlam van het denken
en van de rede kun je me niet meer schenken
toch die spaarzame momenten van genot
delen wij samen al ben je soms een brompot.

Over het gedicht:

Hoort thuis in de categorie 'ziekte'.