jouwgedichten.nl

Gedicht: Ontrouw

Hoe doe je het toch: telkens iemand bedonderen?
ik blijf me steeds verwonderen,

eens was ik je lief,
een kleine hartendief,

maar op den duur krijgt een mens dat toch in de gáten!
poeh, dat interesseert jou niks of niemendal; jij ziet daarin geen graten,

je vademecum van smoezen lijkt onuitputtelijk,
de waarheid is: ik vond jou vroeger echt begeerlijk,

maar de glorie van weleer is verslenst, verslonst, je bent een regelrechte slet,
zonder eer, gewetenloos, zonder eigenwaarde, besmet,

de tedere gevoelens die ik vroeger koesterde zijn verdwenen en - ik kots nu en ik gruw -
hebben plaatsgemaakt voor stemmingen van verachting en afschuw,

met de gevoelens van een koud en stijf stenen standbeeld beëindig ik wat was onze relatie,
het is maar goed dat niet elke vrouwspersoon er een is van jouw kwalijke reputatie.

Over het gedicht:

Categorie: woede en kwaad zijn

Dichter

RonDietvorst

Datum

10-04-2019

Bekeken

779

Beoordeling

Er is 0 keer gestemd

Tags

Ontrouw

Reacties op 'Ontrouw'

Er zijn nog geen reacties geplaatst op dit gedichtje.

Je kan helaas geen reactie plaatsen op gedichten als gast. Meld je gratis aan!

Rijmwoorden

Gebruik de rijmtool voor het maken van de mooiste gedichten. Vul je rijmwoord in en druk op de button rijmen.

  • Rijmwoord:
  •