jouwgedichten.nl

Gedicht: Depressie ...

"Je had alles, waarom?"
"Maakt het uit als ik niets had om mee te beginnen?"
Hijgend onder de douche.
Steunend in de gang.

Mijn vrouw kijkt mij ... wanhopig aan.
Vraagt of het goed met mij gaat.
Ik knik.

Hijgend in de gang.
Leugens als een overstromende emmer.
Schuldgevoel dat mijn zicht met tranen vult.
Wanhoop dat het nooit meer goed komt.

Elke ochtend onze eigen bezigheden.
Elke ochtend haar tastende blik,
mijn ontwijkende blik.
Mijn neppe glimlach als enige antwoord.

Het enige wat mij vasthoudt aan deze wereld...
Is mijn vrouw.
Maar de leugens vermoorden mij pijnlijk langzaam...

Over het gedicht:

Een depressieve man met zijn gedachten tegenover zijn vrouw.