jouwgedichten.nl

Gedicht: Y

Die ruzie tussen ons was het begin,
en nu zitten er nog veel meer mensen in.
Het hele plein stond vol,
jij was bang, maar ik had ook geen lol.
En toch geef je me van alles de schuld,
terwijl je weet dat er veel is gelult.
Toen ik dacht dat het over wsa,
en naar buiten ging begon het pas.
"Er gaan koppen rollen."is wat je zei,
er is geen bewijs, niemand was erbij.
Slim was het niet later over haar te beginnen,
want over haar kan je geen discussie van me winnen.
"Als je niet blijft komt ik dat groepje van je slaan,"
ik zo bang, jij zo boos maar je liet me gaan.
Trillend liep ik weg met tranen in mijn ogen,
mensen horen, maar dat van mij is niet gelogen.
Snel bang ben ik niet, normaal is alles een feest,
hopend dat ik vergeet, dat dit alles is geweest.
'Hij was door en ving me op,
een echte vriend, die kent geen stop.
"Weg hier hij komt slaan,"
ik kon wel zeggen maar alleen hij die mee is gegaan.
Zo bang op de vlucht voor angst,
en nu twijfel ik, wie was er het bangst?
Huilend en trillend van angst en woede,
belde ik een vriend, ook een goede.
Komen kon hij niet maar hij hielp me wel,
daarna bracht "hij me naar huis, ontvlucht van de rel.
Toen de telefoon ging en ze je wat zaten te plagen,
bleek het geen grap te zijn, er was echt iemand geslagen.
Boos maa rook schuldgevoel,
waarom niet ik, wat was zijn doel?
Met een omweg liep "hij met me mee,
allebei angst liepen we daar met z'n twee.
De zorgen gingen om in m'n hoofd,
"hij moest nog terug, ik was verdoofd.
Niks wat ik kon, niks schoot me te binnen,
in z'n eentje kon "hij niets beginnen.
Langzamer werd ik toch rustig en kwam bij een vriendin,
nog na trillend van angst vertelde ik zin voor zin.
"hij belde me "ik ben thuis het is oke,"
geruststellend, en alles werkte weer een beetje mee.
Toch heb ik nu spijt dat ik niks heb gedaan,
en je alleen door heb laten gaan.
Je weet ik sta bij je in het krijt,
en dat ze "jou gepakt hebben, ze krijgen nog spijt.