jouwgedichten.nl

Gedicht: Vallen en opstaan

Ik ben hard gevallen.
De wonden bloeden, ze zijn immens.
En de pijn...die is zo intens.
Qm weer op te staan en door te gaan sprokkel ik al mijn
kracht bijeen.
Het lukt..helemaal alleen.
Mijn benen voelen zwaar alsof ik 50 kilo til.
Ik raak uitgeput; ik kan niet meer!
Hoe graag ik ook wil.
Ik huil en smeek om hulp,maar niemand die mij hoort of ziet.
Waar is iedereen die ik jaren in mijn leven liet.
Kruipend probeer ik vooruit te komen ....kijkend om mij heen
zie ik enkel de blauwe hemel en grote bomen.
Het lukt me niet meer.
Mijn hele lijf doet zo'n zeer.
Ik geef het op want ik kan werkelijk niet meer.
Nabila