jouwgedichten.nl

Gedicht: De nagedachtenis

Nee je bent er niet meer,
Je hebt ons verlaten.
En daar zitten wij dan,
Met de herinneringen aan een afgebroken leven.

Als een tak die werd genomen,
Door een woeste storm,
Is jouw leven afgeknapt.

En wij zien de breuk,
Wij zien wat nog had kunnen zijn.
Wij vragen ons af,
Wat als?

Maar jij bent nu in een andere wereld,
En kijkt terug op jouw bestaan.
Ziet de gemiste kansen,
De pijn en het verdriet,
Om jouw levensbreuk.

Jij brak met ons,
En laat ons zitten,
Met de ravage.

Ja wij zien het anders,
Wij die graag een voortzetting hadden gezien,
Zitten nu met de gruwelijke ontzetting,
Van een afgebroken leven!

Wat was toch jouw strijd,
Wat was toch jouw ondraaglijke pijn,
Wat ontging ons?

Die vragen hebben wij vaak,
Maar de antwoorden kan alleen jij geven,
Jij die hier niet meer bent!

B.R. '14

Over het gedicht:

Dit gedicht schreef ik na de suicide van een vriendin.