jouwgedichten.nl

Gedicht: Sentimenten

Zwaar zijn de sentimenten die mij bewogen.
Dingen van lang geleden die zinloos als
altijd hun ronde doen, en toch en toch
beantwoorden aan de zielenood
van ieder mens.

Hoor mij zie mij staan.
Antwoord op mijn kreet,
Van nood en ook ontroering
Dat ik ondanks alles.
Mocht proeven van ’t leven zelf,
ook van dat wat ik mij eigenlijk niet gunde.

De pijn en de smart zijn er ook voor mij.
Om de weg te wijzen naar een beter leven.
Niet zomaar, maar toch kan het anders als je wil.
En toch en toch weer geraakt worden,
als door een bom die afgaat waar mijn hart zit.
Knopen in de maag die ontwarren.

Nee, je bent niet alleen, maar doen alsof vergroot
de kans dat je geraakt wordt
door duizend bommen en granaten.
Van verwijten en kritiek op die ene die niet
mee wil doen met ’t leven zelf.
En toch en toch weer in vuur en vlam,
Van verdriet en barensnood.

Om een nieuwe tijd tegemoet te gaan,
moet je opruimen van binnen.
Alles tegen ’t licht houden
van je hart dat altijd klopt,
in plaats van gedachten na te gaan
die ergens vandaan komen,
eventjes bij je zijn en dan vertrekken.

Wie weet zijn ’t ongenode gasten,
belasten ze je hart meer als goed voor je is.
Laat gaan wat niet veranderd kan worden,
en kom thuis bij jezelf,
Waar alles is wat je zoekt.

B.R. ‘09