jouwgedichten.nl

Gedicht: Levenspad

Ieder mens heeft zijn of haar eigen levenspad,
zijn of haar eigen reden van bestaan.
De grootste vervulling is trouw te zijn aan de opgave,
dat eigen unieke pad te wandelen.

Daar van afwijken,
is een bron van ongenoegen,
stil verdriet en ellende.
Soms wordt de weg je gewezen,
soms moet jezelf je weg banen.
Maar voor wie echt trouw,
die weg gaat.

Is er een stille vreugde,
te weten dat je je taak hier op aarde.
Op je hebt genomen,
en gaat volbrengen.
Zijwegen slaan we allemaal wel eens in,
maar ons innerlijk kompas.
Wijst ons altijd weer de weg,
die onze ziel wil gaan.

Daar kunnen we op vertrouwen,
hoe vreemd het anderen soms mag voorkomen.
Ook al gaan we soms die weg alleen,
de wetenschap dat wij de voor ons juiste stappen zetten.
Brengt de voldoening,
waar heel ons hart naar hunkert.

Want dat is het waar we diep in ons hart,
naar uitzien.
Zelfs al verlaat je de gebaande paden,
begeeft je je op onbekend terrein.
Voor de mens die trouw zijn eigen levenspad gaat,
zal het leven echt fijn zijn.

Want dat brengt ons steeds dichter,
naar de reden van ons bestaan!
Al het andere is als een tredmolen,
een vicieuze cirkel.
Die ons gevangen houd,
met een dodelijk makende zekerheid

B.R. '15