jouwgedichten.nl

Gedicht: Onaantastbaar

Onaantastbaar
Misschien wel voor eeuwig,
sta je daar buiten.
Stormen, regen of sneeuw kunnen je niet deren,
in overleven kun je ons mensen nog wat leren.
Je takken geven schaduw,
aan vogels en koeien.
Ook zij genieten van jou,
zonder zich met jou te bemoeien.
Ik zit tegen je stam en hoor je verhalen,
ze spreken van wijsheid, van droef en van blij
rust en geaardheid, dat geven ze mij.
Jij grote Eik in mijn weiland,
blijft staan waar je bent
Wees niet bang, je plek is verzekerd
geen zaag zal je raken, je mag zijn wie je bent

Over het gedicht:

Zittend onder een eik op mijn boerderij in Frankrijk valt er een stilte over me heen. In die stilte schrijf ik gedichten, waaronder deze.