jouwgedichten.nl

Gedicht: Maan

Als de maan je te vroeg uit je droom schijnt, de dekens zwaar zijn en je kamer te licht.

Als een mug een verhaal in je oor zoemt.
En je herkent je eigen gedicht.

Als de zon je te vroeg uit je droom straalt
en het ontwaken je ruggengraat strekt.

De kreukels in je lijf en je bed staan
en een vogel je lieflijk wekt.

Ik zie je langzaam ontwaken ,je wezen keert terug in je lijf.

Je armen en bewegen nog stroef ,onwennig en stijf.

Je ogen zijn open maar kijken niet aan.
Je komt uit je bed en gaat nog wat bibberig staan.

Je begint de dag en leeft, je wil wel dansen maar je benen beven.
een tweede kans wordt niet zo vaak gegeven.