jouwgedichten.nl

Gedicht: Klein sprookje

Hij draagt een simpel pak
van bruine en grijze veren
en ofschoon er slechts eenvoudig
merelbloed door zijn aderen stroomt
kan hij liederen zingen van verbluffende
schoonheid en zijn naam is Roderik.

Roderik gaat door het leven met een ijzeren
snavel (een streek die de elfen hem hebben
geleverd omdat hij een onsmakelijkheid op
hen had laten vallen).

Zij draagt een versleten verschoten tuniek van
turkoois linnen, waarvan de kap haar koperbronzen
haar omsluit. Overdag danst zij onvermoeibaar haar
ballet tussen de rozen en hortensia's op de muziek
van darren en bijen.

's-nachts wanneer de maan haar betoverende stralen
strooit rond het kokkebijnende paar, speelt zij haar
opwindende trillers en arpeggio's op haar koperen
fluit, en wordt daarbij met grote ijver bijgestaan door
Roderik.

Van heinde en verre komen toeschouwers in groten
getale toegestroomd om dit buitengewone concert
bij te wonen: krekels, mieren, spinnen, wantsen en
slakken bij honderden.Bij volle maan wordt het concert
ook bijgewoond door elfen, kabouters, aardmannetjes
en zo nu en dan een enkele trol.

Bij deze gelegenheid is er altijd veel jolijt en
uitgelatenheid want de bijen dragen sterke mede aan,
die ze maken van de nectar van acasia's, wilde jasmijn
en het stuifmeel van geurige viooltjes.

Celeste wordt betaald door de spinnen, die van
zilveren draden een zacht bed voor haar weven,
voorzien van een ragfijn laken gesponnen van de
dauwdroppels. De slakken leveren de kussens die
ze vervaardigen van lelies en het stuifmeel van
madeliefjes. Roderik, intussen, rust uit op een tak.

Mocht u hen aanspreken op een middernachtelijke
wandeling in uw tuin, zullen zij u misschien
toezingen, maar misschien ook niet.

Over het gedicht:

Fantasie. Vond ik terug in mijn schrijfsels van tien jaar geleden.