jouwgedichten.nl

Gedicht: Wegcijferen

Me beijveren om mezelf
weg te cijferen
en niet te ontluiken
mezelf eigenlijk fnuiken

dat is wat jij zo graag wil
met je gesnerp en gegil
ik kan er niet meer tegen
je beknot me allerwegen

je dwangmatige trekjes
ogenschijnlijke gekke bekjes
je bent futiel, niet meer dociel

je rooit het verder maar alleen
jij, met je hart als van steen
en tot slot zoals jij is er geen.

Dichter

RonDietvorst

Datum

16-04-2021

Bekeken

435

Beoordeling

Er is 0 keer gestemd

Tags

steen

Reacties op 'Wegcijferen'

Er zijn nog geen reacties geplaatst op dit gedichtje.

Je kan helaas geen reactie plaatsen op gedichten als gast. Meld je gratis aan!

Rijmwoorden

Gebruik de rijmtool voor het maken van de mooiste gedichten. Vul je rijmwoord in en druk op de button rijmen.

  • Rijmwoord:
  •