jouwgedichten.nl

Gedicht: Liefdeloos

Op een dag word je geboren , met veel liefde om je heen. Nu je op de wereld komt ben je nooit echt alleen.

Je kindertijd is zorgeloos, zo zou het moeten blijven. Tot op die ene dag je ouders gingen scheiden.

En dan, tja dat is lastig . Een kind kan je wel delen. Maar zonder het echt door te hebben ging er toch iets schelen.

Weekend hier, weekend daar nooit ergens echt thuis. Weinig liefde bleef er over en het werd heel koud in huis.

Kon jij er iets aan doen dan , dat ze alles gingen haten. Dat ze door het hekel hebben, het lief hebben vergaten.

Hoe kan je leven zonder liefde, er moet toch wel iets zijn. De afstand die wordt groter maar je wereldje blijft klein.

Zo verstreken er meer jaren , en wat bleef was toch de haat, die zonder het vinden van de liefde nooit vanzelf over gaat.

En weer een dag voorbij, en s avonds op de de bank. Na weer een dag lang werken weer verloren aan de drank.

En zo verstrijken de jaren, de roes is wat er blijft. Tot je geest verloren is en je lichaam is verstijfd.

Je word alleen geboren , en door te vechten word je groot. Als de strijd verloren is wacht alleen de dood.