jouwgedichten.nl

Gedicht: Wees gegroet Maria

Verscholen tussen boerenbloemen,
Een veel voud aan kleurenpracht,
Waartussen bijtjes zoemen,
Glanst Maria,s verschijning zacht.

Zij,
De moeder van onze heer,
Is altijd weer bij mij,
Telkens weer.

Daar op die stille plaats,
Staat een klein,stenen gebouw,
Even buitengaats,
Schittert daar onze lieve vrouw.

Zij is een ware juweel,
Zij geeft mij kracht,
Als de moeder waar ik lief en leed mee deel
En zij vriendelijk naar mij lacht.

Maria,vol van ootmoed en lieflijke vreugd,
Voor wie in haar gelooft
De moeder van het kindje Jezus,der mensen geneugd,
In eerbied buig ik voor haar mijn hoofd.

Maria,wees gegroet,
Moeder in weelde,
U doet mij zo goed
U,die mij in gebed heelde.

Maria,gezegende onder de vrouwen,
En Jezus de vrucht van uw schoot,
Op u kunnen wij vertrouwen,
De bescherming die u ons bood.

Heilige Maria,
Moeder van god,
Begeleid mij,waar ik ook ga,
En sterk mij in mijn lot

Heilige Maria,
Bid voor uw zondaar,
Voor fouten die ik bega
Weet dat ik dit aan u verklaar.

Heilige Maria,
Bid nu en in het uur van onze dood,
Ook nu ik nog voor u sta,
Maak mij devoot.

Een rode meidoorn bloeit,
Naast de groene lindeboom,
Waar bloem en boom lieflijk tesamen groeit,
En Maria verschijnt in een droom.

Waar een kapelletje verscholen staat,
Midden in de natuur,
En een groen geverfd deurtje open gaat,
Op dit aangename middag uur.

Binnen in een nis,
Een versierd mariabeeld,
Wat er altijd is,
En het licht wat er haar spel op speelt.

In het licht,
Van een blauwe kaars
Dat glinstert op haar gezicht,
Dat bijna veranderd naar paars.

Die kaars brandt altijd
Aan de voet van het mariabeeld,
Wat velen verblijdt
Met de liefde die zij als moeder met ons deelt.

Maria,
Die alle tranen van haar kinderen heelt,
Ik bid in gena,
Wat mij geen minuut verveelt.

Ze onderhoudt met ieder van hen,
Hele nauwe banden,
Die ook ik ken,
Aan hen zal zij haar hart verpanden.

S,avonds in mei,
Komen de buren samen bidden,
Dan is Maria erbij,
Is zij in hun midden.

Brengen intentie,
Voor zieken en bejaarden,
Zoals ik dat nu zie,
En zij alles vergaarden.

Ook voor mensen,
Met grote problemen,
Die vaak een ander leven zouden wensen,
Zal zij altijd de tijd nemen

Kan Maria bij haar zoon,
Als voorspreekster gaan,
Dat ervaart zij als heel gewoon,
En neemt zij de gebeden aan.

De rode meidoorn bloeit,
Naast de oude lindeboom,
Waar het knus tesamen groeit,
En alles is een droom.

Waar Maria in licht,
En luister te pronken staat,
Met haar stralend gezicht,
Weet zij hoe het met al haar kind,ren gaat.

Als moeder verwacht zij in mei,
Al haar kinderen,
Is zij overal bij,
Als ze om haar heen vlinderen.

Die zij met een open hart zal geven,
Waar zij voor staat,
Een lang en liefdevol leven,
Waar zij hen bij helpt met raad en daad.