jouwgedichten.nl

Gedicht: Nog krult je lach

nog krult je lach


nog krult
je lach in
de hardste
bouwstenen
van onze
fundamenten
de veste die al
generaties lang
met degelijke normen-
en waardenspecie de
tijd heeft getrotseerd

nog is de sleet buiten
nauwelijks zichtbaar
lijkt wat achterstallig
onderhoud maar
de echte breuk en
scheuren komen
diep van binnenuit
waar rot en putlucht
heersen over leven en
gebroken glas geen
perspectief gaat geven

jij was erbij
toen grondstoffen
en magie een
huis bouwden waar
alleen voor de
eeuwigheid plaats
was vormgegeven
door de mens met
als buurman de hemel
en het paradijs als
tuin van eden


wil melker
13/05/2022
www.wilmelkerrafels.deds.nl