jouwgedichten.nl

Gedicht: Hou van me!

Ik bevind mij dagelijks in een stroom,
ikzelf gecreeerd.
Verstoten te zijn door de hand
die mij opvoedde.

Tevoren wetende niet aanvaard te zullen worden door het heden van mijn bestaan.

Afgescheurd door het verleden,
niet begrepen door het heden.
Dat is mijn levenswandel
Doch gelukkig zijnde met de persoon
waar ik voor koos te gaan houden.

Het verdriet in mij opgekropt wordt sterker,
het gehuil intenser.

Het zien van mijn broeders maakt dat ik me schuldig voel.
De warmte van "thuis" voelen door gesloten ramen als ik heenloop. Huilend.

Het gezelschap van vrienden me niet begrijpend aanstarend als ik over mijn gekoesterde jeugd vertel.
Verdedigend wat me dagelijks kweld.
Een zelf veroorzaakte pijn. Brandend.

Kan ik ooit ongedaan maken wat geschiedde?
Kan dit komende wonder mijn pijn zalven.
Of veroorzaak ik bij diens innerlijk eenzelfde verdriet?

Het houdt me wakker.

Wie vangt me op?

Waar is mijn thuis?

Het enige wat ik vraag is: Hou van me!

Dichter

Olivia-Anna Beekman

Datum

11-07-2012

Bekeken

9307

Beoordeling

Er is 1 keer gestemd

Tags

Verdriet, famillie, Pijn, Thuis

Reacties op 'Hou van me!'

Er zijn nog geen reacties geplaatst op dit gedichtje.

Je kan helaas geen reactie plaatsen op gedichten als gast. Meld je gratis aan!

Rijmwoorden

Gebruik de rijmtool voor het maken van de mooiste gedichten. Vul je rijmwoord in en druk op de button rijmen.

  • Rijmwoord:
  •