jouwgedichten.nl

Gedicht: Hoeveel pijn kan een hart

HOEVEEL PIJN KAN EEN HART VERDRAGEN.?,
---------------------------------------------------
Hoeveel pijn kan een hart verdragen,
hoeveel slagen kan het nog aan,
hoeveel kunnen we nog van ons hart vragen,
totdat het uiteindelijk ophoudt met slaan.?

hoeveel verdriet,
wordt er in ons hart rondgepompt,
zonder dat iemand dit ziet,
hoe vaak voor men erdoor wordt afgestompt.

hoeveel littekens heeft een hart,
dat kapot werd gemaakt,
hoeveel gevoelde smart,
door alles wat het heefT geraakt

hoeveel wonden,
heeft dit hart,
gemaakt door valse monden,
heeft het belasterd en verward.

hoeveel slagen,
kan mijn hart nog aan,
hoeveel kan ik nog vragen,
totdat het niet meer verder zal slaan.?

hoeveel pijn,
kan een hart verdragen,
dat het nooit meer hetzelfde zal zijn,
door teveel harde en pijnlijke slagen.

hoeveel ellende kun,
je doorstaan,
je hartspoeling dun,
terwijl je de kracht niet meer hebt om door te gaan.

hoeveel rampen,
en tegenslagen,
die op je hart instampen,
en veel te veel ervan vragen.

hoeveel zware klappen,
kun je aan,
totdat mensen snappen,
dat je echt niet meer zo verder kunt gaan.

hoeveel leed,
kun je alleen verdragen,
totdat het je hart in twee helften sneed,
omdat je teveel van je hart hebt willen vragen.

hoe dapper moet,
je kunnen zijn,
door in te zien,wat dit alles met je doet,
met zoveel pijn..?

om geen mens te laten merken,
dat je hart breekt van de pijn,
pijn,die je maar moeilijk alleen kunt verwerken,
omdat er teveel zware zorgen zijn.

hoeveel dromen,
moet je laten varen,
om dichterbij jezelf te komen,
brengt je hart dan tot bedaren.

hoe sterk moet jij,
op je benen staan,
in deze zorgenbrij,
om verder te kunnen gaan.

om je zelfvertrouwen,
te kunnen bewaren,
weer op te kunnen bouwen,
en de zorgen laten varen.

en je niet,
totaal te laten gaan,
ondanks je intense verdriet,
stevig verankerd te staan.

hoeveel tranen moet,
je laten vloeien,
door het blijvende rondpompen van je bloed,
en niet langer meer alles laten verknoeien.

voor de allerdiepste wond,
heelt,
en de allervalste mond,
niet meer met jouw hart speelt.

en de liefde nog een,
keer kan bloeien,
met warmte om je heen,
dat jou kan laten groeien.

in een hart,
wat veel geleden heeft,
vervuld was van smart,
maar nu weer opleeft.,