jouwgedichten.nl

Gedicht: Treurig aangezicht

Molens in de verte, de wieken staan stil.
Het verdorde gras heeft een mistroostig
aangezicht en tussen de weilanden liggen
de lege sloten.

Een dode zwaluw ligt langs de kant van
een sloot en een reiger staat krom gebogen
tussen het geknakte riet.
En de anders zo kwakende kikker zie en
hoor je nu niet.

Over het gedicht:

Hoe meedogenloos de natuur er ook uit kan zien.
En een beeld geeft dat anders zo mooi kan zijn...