jouwgedichten.nl

Gedicht: De golven van de zee

De golven van de zee onstuimig als ze
kunnen zijn.
Hevig en meedogenloos de pijn.
De stemmingen gaan op en neer, ons hart
gaat te keer.

Ons humeur goed of slecht, het is allemaal
levensecht.
De schepping in haar volheid, vreugde in
het leven, maar ook pijn die kastijdt.

Al het lief en leed dat elkander bindt
en al het onkenbare, dat wat men niet weet
en ook niet vind.

Dit alles is een gegeven in ons bestaan,
dus laat de golven van de zee maar gaan.

Over het gedicht:

De zee met haar golven die als metafoor staat voor ons leven; verschillende stem-
mingen, het mee-en tegen zitten in het leven.
Het verzet van mensen is vaak groot en het
is verstandig om ook eens iets 'te laten gaan'.( Het leven is geen 1 rechte lijn.)