jouwgedichten.nl

Gedicht: De droom van de mensheid

Als ze zeggen dat het leven hard is,
geloof je het dan en waarom?

Als ze zeggen dat liefde pure fictie is,
geloof je het dan en waarom?

Als ze fluisteren dat het leven een droom is,
Wie zal dan zeggen in welke droom we leven?

Als ze fluisteren dat er van ons gehouden wordt
met de oneindige kracht van de grootste liefhebber
die er is. Voel je dan zijn liefde die je omringt,
en zijn zachte maar indringende fluistering in je ziel.
Of is jouw gevoel voor liefde, al vervlogen omdat je hun
gelooft die alleen gaan voor wat hun koude kille verstand
kan bevatten?

Ik zeg je de droom van de mensheid is groots
en niet te bevatten met ons miniscule verstand.
Ik fluister in je oor: ik kwam, ik zag en ik ving
een glimp op van de grootsheid die ons allen wacht.

Je hoeft me niet te geloven uiteraard,
maar vraag jezelf eens waarom je dan wel
zoveel belang hecht aan die ander met zijn
verpletterende uitspraken over hardheid en
het gemis aan liefde in deze wereld???

Over het gedicht:

Mijn gewaarwording van hoe groots de mensheid is, afgezet tegen de vaak miserabele kijk die gemeengoed lijkt te zijn.