jouwgedichten.nl

Gedicht: Armoede in de wereld

Armoede is er over de hele wereld.
Dag na dag mensen
Die door die straten lopen.
Je voelt de vernedering, angst en pijn
Toen ze weer terug waren
Hebben ze mij alles verteld.

Jij hebt juist genoeg geld
Om eten te kopen.
Maar toch blijf je
Op je andere leventje hopen.
Je voelt je eenzaam en verlaten.
Niemand die even stopt
Om met je te praten.

Hoewel je hoopt
Dat het ooit nog zou goed komen.
Toch heb je een tijdje lang
Weinig of geen inkomen.

Maar weet dat je best niet te veel
Luidop zit te dromen.
Want voor je het weet
Zitten er goede tijden aan te komen.
Verlies de moed niet en geef niet op.

Je zit daar maar te kijken
En te wachten.
Met weinig of geen gedachten.
Toch weten de mensen niet
Wat het is om daar op straat te leven.
De meesten willen zelfs
Geen kleinigheidje geven.

Verschrikkelijk dat veel mensen
Moeten leven.
Van het gene dat andere
Aan hen geven.
Ik heb heel veel respecht
Voor hen die dit delen.
Omdat ze hun behulpzaamheid
Laten meespelen.

Het is nog lang niet afgelopen hoor,
De armoede in ons land gaan
Gaan gewoon door.
Zelf heb ik behoorlijk
Wat fatsoen.
Maar helemaal alleen
Kan ik daar helaas weinig aan doen.