jouwgedichten.nl

Gedicht: Sonnet van toen.

Sonnet van toen.



Geen ezel zal zich tweemaal stoten.
Neen, dat gebeurt alleen met mij.
Ik zag haar bloeien in een mei,
toen wij nog zingend waren, floten.


Zij was zo lieflijk, de devote.
Hoe zeer wou ik haar aan mijn zij.
Maar zij liep steeds aan mij voorbij
en aan mijn hart in duizend moten.


Heel vaak heb ik mijn neus gesnoten.
Heb ik gedacht: " nu is 't gedaan."
" Dat wicht, dat kijk ik nooit meer aan."
Van mijn besluiten zeer genoten.
Tot zij weer wiegend kwam gegaan
en dan was alles naar de tarara..


Pierre Van Laeken