jouwgedichten.nl

Gedicht: Vriend

ik weet het vriend, je hart stond stil
iedereen dacht het is voorbij voorgoed
maar dat was rekenen zonder die wil
om te leven, om te vechten en die moed

je denken is af en toe nu wat verward
en aan herinneringen beperkt en arm
er blijft nu slechts een breekbaar hart
maar je handen zijn nog zacht en warm

in je blik zie ik af en toe nog 't vuur
van je scherpe denken, je briljante geest
'k vermoed dat je aftelt uur na uur
tot je zelf beslist: het is genoeg geweest

maar voor je gaat wil ik je dit nog zeggen
nooit in 't leven had ik beter vriend
en wat men ook tracht uit te leggen
niemand en vooral jij niet, heeft dit lot verdiend

dorus

Over het gedicht:

na een fatale hartstilstand, gereanimeerd en nog 6 maanden als een plant geleefd. Zinvol?