jouwgedichten.nl

Gedicht: Misschien nooit bestaan

Ik hield mij tot heden vast aan het verleden, een jonge man die mijn hart wist te veroveren, wellicht was het een illusie en misschien heeft hij nooit bestaan,

Ik zag altijd zijn goede kant naast zijn duisterste,
Ik geloofde in hem want ik wist van hoe ver hij kwam,
Toch ben ik gevangen genomen, daar heb ik ook mijn eigen deel aan, omdat ik bleef geloven in het goede wat wellicht nooit heeft bestaan,

Er is een litteken gekomen op een hart die veel heeft moeten dragen, die weinig heeft gekregen en die teveel heeft gegeven,

Een show, bedrog en spel dat word nog steeds gespeeld en strijd wat nog maar net begint, dat allemaal voor een kind wat nooit gewenst is, alleen maar voor hun eigen belang en voor de heb,
Belangrijk punt wat word vergeten dat ik moest dealen met twee verslaafde die worden beschermd als heilige, wat kan ik alleen tegen drie man beginnen, die hun hele leven de schonen schijn ophouden,

Vele vragen die ik heb zou ik moet laten varen want mensen zou als hun, geven loze woorden waar ik niks aan heb.
Dat strijd die ik continue krijg met hun, Terwel ik niks anders gaf dan mijn oprechte liefde, omdat ik oprecht om ze gaf,

Het is een oneerlijke strijd,
waar ik nu voor vecht is vrijheid voor ons twee.