jouwgedichten.nl

Gedicht: Reisdoel

met het geruisloos keren van het tij
bevrijd ik mij van mijn knellende tros
er heerst een dwingende onrust in mij
en daarom gooi ik nu de touwen los

naar de wind stel ik met zorg mijn zeil
nadat ik eerst de koers heb uitgezet
en dan laat ik geduldig mijl na mijl
achter mij, niets dat mij nog belet

de sterren loodsen mij wel door de nacht
zij zijn de vaste bakens van de hoop
totdat ik aan het einde van de wacht
met de vloed de haven binnenloop

veilig afgemeerd tussen de touwen
besef ik met een diep, voldaan gevoel,
stevig verankerd in rotsvast vertrouwen:
de reis is het uiteindelijke doel

Over het gedicht:

De reis van het leven.