jouwgedichten.nl

Gedicht: Depressie

Shit wat is dit, ik voel me zo rot. Ik krijg niets uit mijn vingers. Het is op.
Waarom is het leven soms zo zwaar, ik krijg het even niet meer voor elkaar.
Ik schaam me en wil dit niet, en wil dat niemand het ziet.
Ik wil gewoon werken net als iedereen
Maar zit er even helemaal doorheen.
Ik werk beperkt en inderdaad ik lach, maar achter die lach zit een grote vracht.
Die vracht moet weg, maar ik weet niet hoe. Ik ben zo ontzettend moe.
Maar ik laat het niet merken ik probeer toch te werken.
Bibberend en met buikpijn sta ik op,
En als ik er even ben gaat het soms even top
Dat voelt goed, even verlost van je vracht, wie had dat gedacht.
Het doet wel pijn om zo te zijn.
Soms zou ik er even niet meer willen zijn.
Maar ik vecht, en ik zal er komen.
Al is het in mijn dromen.