jouwgedichten.nl

Gedicht: Het zal altijd..

Het zal altijd moeilijk blijven,
Zonder zichtbare veiligheid om me heen
Het zal altijd lastig worden,
Iemand zoals jij; zo bestaat er maar één.

Ik ben doorgegaan zonder achterom te kijken,
Mijn weg vervolgd, en ik probeer groot te lijken.
Soms denk ik nog wel eens terug in de tijd,
En de stappen die ik heb gemaakt, daarvan heb ik nu geen spijt.

Soms val ik terug, in dat oude patroon,
en jij bent op afstand, dat voelt zo ongewoon.
Ik merk dat ik sterker wordt, maar dat ik er nog lang niet ben,
Nog steeds aan het groeien, vaker zeggen dat ik mezelf eindelijk ken.

Het zal altijd moeilijk blijven,
maar terug in de tijd? Nee; daar zul je me nooit meer krijgen.
Zonder jou bevestiging, maak ik de keus voor mijn eigen ik
bevangen door emoties krijg ik weer bijna het gevoel dat ik stik.

Hoort dit bij het proces van verwerken?
Had ik dat van te voren geweten, dan zou je me nu moeten versterken.
Het is soms beter niet te weten wat er komt,
anders had ik; “Nee, dat nooit!” geroepen met mijn grote mond.
Maar ik wilde niet geduwd worden in mijn eigen leven,
Het was tijd om zelf te kiezen, en dan niet voor even.

Ik ben blij dat dingen zo gelopen zijn,
Maar toch, soms voel ik me weer even heel erg klein.
Ik zal doorgaan, ervoor blijven vechten,
Mijn eigen dingen doen, ik heb zo mijn rechten.

Het zal altijd moeilijk blijven,
om te ervaren dat je er niet altijd meer kunt zijn,
Het zal altijd lastig worden,
“Vroeger” was het toch zo fijn.

Nu wil ik laten weten, dat ik nog altijd verder ga op de juiste weg,
En dat ik niet zomaar meer het bijltje erbij neerleg.
Afstand nemen is voor mij nooit makkelijk geweest,
Maar nu ik het vaker doe, voel ik me niet meer zo bevreesd.
Jij zal altijd met mij meegaan, waar ik ook zal zijn,
Ergens in mijn hart, heb jij een plekje veroverd, stilletjes en zonder pijn.

Het zal altijd moeilijk blijven,
Zonder zichtbare veiligheid om me heen
Het zal altijd lastig worden,
Iemand zoals jij; zo bestaat er maar één!