jouwgedichten.nl

Gedicht: Vrouw in zwart landschap3

Het lichtje in het dal,
een fietser die het moest zijn.
Droom ik? is dit echt of ben ik mal?
Na het piepen van zijn remmen een zacht gezicht, of is het schijn?

Na een korte aarzeling stapt hij af.
Ik kijk hem aan en wacht tot hij iets onderneemt.
"Mevrouw, kan ik u helpen? bent u in orde?"
een glimlach over hoe hij netjes de zorgen wegneemt.

"Ik geloof dat ik niet duidelijk overkom als ik zeg, ik heb geen idee waar ik ben en wat er is gebeurd."
Hij kijkt me nog even aan en zie hem in gedachten verzonken wegkijken.
Zijn gezicht raakt naar een tijdje verkleurd,
Geen idee van zijn gedachten.

Over het gedicht:

deel 3 van Vrouw in zwart landschap

een verhaaltje over een vrouw die midden in de nacht op een vreemde plek is beland waar ze zich niets kan herinneren hoe ze er is gekomen en waar ze is