jouwgedichten.nl

Gedicht: Havenhoofd

Ik ruik daar de zee
Proef de zilte zoute lucht
Golven spatten er uiteen
Schepen aan de horizon
De lucht klaart langzaam op,
zo ook mijn bewolkte geest

Aan de rand van
mijn geliefde stad,
lopend over het havenhoofd
Rituelen die gekoesterd worden
Meeuwen scheren krijsend
Licht draaiend uit de vuurtoren

Windvlaag jaagt op het zand
In gedachten zie ik haar gezicht,
alsof de tijd heeft stilgestaan
Ik wil naar haar toe rennen
Het geluid van de misthoorn,
brengt me terug in de realiteit

Het havenhoofd als anker
bij eb en vloed van het leven,
van deze geboren Hagenaar
De regelmaat van de getijden,
stelde mij hier zo vaak gerust.

Over het gedicht:

Havenhoofd