jouwgedichten.nl

Gedicht: Wolken

zoveel licht
zoveel kleuren
zoveel indrukken
zoveel tranen gelaten
zoveel maal gebroken
om toch weer terug te keren

altijd maar in beweging
veranderend van vorm
telkens weer een andere weg
waaien ze met alle winden mee
soms tot hoop van de zeeman
een zegen voor het boerenland
maar ook een bron van pure wanhoop
wanneer niet alleen het leven
maar ook de dood wordt losgelaten

zo vaak doorstoken door de zon
tegen de schemering in lichter laaie
verklappend hoe het weer van morgen zal zijn

in hun kracht en kwetsbaarheid
werpen zij hun schaduw op het land
onheilspellend, hoopvol, voorspellend of romantisch

wat zal het worden?
een blauwe lucht of dikke mist
ook dikwijls voor de wolken zelf
een donderslag bij heldere hemel

nooit zal ik echt weten
wat ze hebben gezien of doorstaan

met mijn hoofd in de wolken
droom ik mijn dromen
die vast niet de hunne zijn

onophoudelijk jagen ze langs de hemel voort
de onbegrepen wolken