jouwgedichten.nl

Gedicht: Spiegelbeeld

Hoe kunnen wij opgaan in elkaar, als we in onszelf blijven hangen.
Ik mezelf aanpak, kwijtraak, terugvind, oppik en weer doorhaal.
Hoe kan ik stoeien met jou als ik constant met mezelf vecht.
Waar ben jij als ik je zoek, vraag, roep, verleid, vermijd.
Weet jij net als mij dat ik niet gevonden wil worden, geen antwoord verwacht.
Hoor je dat mijn stem niet bestemd is voor jou maar voor mij.
Ben ik het alleen die jou als spiegel bekijkt?
Of ben ik ook jouw spiegelbeeld.
Wat is het dat wij van ons evenbeeld verwachten.
De werkelijkheid, waar het echt op staat.
Of laten wij de waarheid in het midden.
Tussen jij en mij, tussen ons bei.
Staan we niet voor, maar kruipen we achter de spiegel, weg.
Kijken onze reflecties aan zonder onszelf te zien.
Zijn we elkaar in onzelf kwijt geraakt? Zit jij in jou en ik in mij?
Verdwaald, verward, verstrikt , verre weg van voelen.
Hoe gaan wij onzekerheid en twijfel te lijf?
Omarmen we de imperfecte zelf te zijn.
Voel ik de rust in mij, jij in jou en jij in mij.
Ik voel jou en jij voedt mij.
Samen zijn wij vrij,
Vrij van mij
Vrij met mij
Vrij, vrij,
Wij.