jouwgedichten.nl

Gedicht: Het Gemis..

Diep is de pijn en het verdriet
Het gemis van het kennen.
Het nooit zullen weten.
Geboren in een joodse schoot.
Geworpen in een vreemd nest.
Wie zal háár kennen,
herkennen…erkennen?
De onmetelijk diepe hunkering.
Onverzadigbaar is haar zoeken
naar de schoot waaruit zij geboren is.
Het nest waarin ze thuis komt,
wie zal haar omarmen?!
Diep is de pijn en het verdriet.
Het gemis van het kennen.
Het nooit zullen weten.

Geboren in een joodse schoot.
Een plaats zonder identiteit.
Wie zal mij kennen…erkennen?
De onmetelijk diepe hunkering.
Onverzadigbaar is mijn zoeken
naar bestaansrecht in de rij van
een weggevaagde generatie.
Hoe mag ik het leven doorgeven,
de volgende generatie een thuis geven, een veilig
nest, waarin zij thuis kunnen komen?
 
Diep was de pijn en het verdriet
van mijn grootouders,
maar des te groter hun moed.
Wetende dat zij
van lijf en ziel
zouden worden beroofd,
openden zij voor háár
na de moederschoot
de deur naar het vreemde nest,
naar het zoeken en het gemis,
naar het leven dat zou worden doorgegeven
aan de volgende generatie,
hunkerend, hopend dat iemand
haar zou omarmen.
Ongekend speciaal
deel te mogen zijn van een verhaal
dat mij de vrijheid, de toestemming,
de liefde geeft om
het zo kostbare leven
door te mogen geven
en innig te omarmen.

Over het gedicht:

Dit gedicht gaat over de invloed van in dit geval mijn -in de oorlog omgekomen grootouders- op mijn moeder die de oorlog overleefd heeft én tenslotte de invloed op de mijn/onze generatie.