jouwgedichten.nl

Gedicht: Spijkerbroekman

Een door de weekse wandeling
schenkt mij weer een verhaal
welkom de verandering
van spijs in elke taal..
 
Opvallend mooie man
In spijkerblouse en broek
Loopt aan de overkant
Netjes op de stoep.
 
Zijn haar zit spik en span
Dé perfecte look!
Zijn lichaam licht gespierd
Nee.. ik ben niet op zoek
 
Er is iets aan de hand
Glashelder, evident;
De man loopt potig door,
te schreeuwen, te gebaren
 
Ik zie nú dat hij rent..
Komt niet meer tot bedaren
Is hij in conflict
die bloedstollend knappe vent?
 
Hij heeft geen oortjes in,
nee, geen mobiel te zien
noch vriend of een vriendin
die hij bedreigt misschien.
 
Is hij psychotisch soms,
enigszins ontremd?
Rijst bij mij de vraag,
wat heeft de man ontstemd?
 
‘k probeer hem aan te spreken
Nieuwsgierig als ik ben,
sociaal een leek der leken,
gezien ik hem niet ken.
 
Hij zwaait wild in het rond
En slaat me tegen ‘t hoofd
hij duwt me op de grond.
Tja, portemonnee geroofd..
 
Bijna bewusteloos
Hij totaal ontheemd
in de war of boos?
Ach, niets is mij meer vreemd.
 
Ik sta weer op
De man is weg
Nog voordat ik
Iets roep of zeg.
 
Knap Psychotisch,
gehaaid of ontheemd?
Ach, niets is mij meer vreemd.
 
Een door de weekse wandeling
schonk mij weer een verhaal
Met in mijn herinnering
dit non-verbaal schandaal.
 
Opvallend mooie man
In spijkerblouse en broek
Loopt niet meer
netjes op de stoep.
 

Over het gedicht:

Tijdens een wandeling zag ik een man lopen die druk in zichzelf liep te praten en te gebaren. Daar heb ik eenvoudigweg op door gefantaseerd.