jouwgedichten.nl

Gedicht: Mijn huis

Ik vrees de dood niet langer, het is een oude vriend
een aangename kerel die z'n reputatie niet verdient.
Ik leerde hem goed kennen en zag hem vaak en graag,
hoe hij binnenglipt in't huis, zo stil zo sluw zo traag.

Mijn huis is groot en leeg maar sommige kamers zitten vol,
de melancholische kamers die steek ik vol met brol.
Mijn huis zo groot en leeg het voelt zich zo alleen,
ik vind het ook niet mooi, 't is beter als 't verdween.

Mijn zwarte oude vriend komt binnen, het is fijn als hij bezoekt,
maar iedere keer weer vindt hij niet dat wat hij zoekt.
Ik wil wel helpen zoeken maar dat lukt me niet zo goed,
het komt door het huis waarin nog steeds een tweestrijd woedt.

Maar morgen zal het lukken! Morgen vind hij me hier dood
en neemt me mee op de Styx in zijn kleine zwarte boot.
Mijn huisje is dan proper, geen steen die er nog staat,
het is afgebroken door mijn laatste wanhoopsdaad.