jouwgedichten.nl

Gedicht: Alcoholverslaafd

Hij zat bij zichzelf te prakkiseren,
en mijmerde dat hij het wel nooit zou leren,

toegegeven, hij lustte wel een glas nobele wijn, of bitterbier, goed gegist,
maar al snel kreeg je daarmee het stempel van een alcoholist,

het abdijbier was fruitig en hoppig en smaakte hem vanavond opperbest,
maar hij moest oppassen dat het niet zo afliep als laatst, dat was funest,

na dat noodlottig ongeval van onlangs en zijn stomme vluchtmisdrijf,
had zijn bestaan omzeggens niet veel bijzonders meer om het lijf,

zijn baan kwijt en beschimpt en uitgekotst door jan en alleman,
en dat allemaal door te diep kijken in de kan,

zijn rijbewijs hadden ze afgepakt, of hij een móórd had begaan,
maar hij had het toch zeker niet expres gedaan,

daarvoor konden ze hem toch bezwaard,
door laten gaan voor notoire dronkaard,

hij deed een greep naar de schamele voorraad munten in zijn jas,
en bewonderde de gouden en amberkleurige fonkelingen in zijn glas,

hij kon er toch nóg wel eentje drinken vanavond? one for the road,
hij seinde de ober, hetzelfde nog; daar ging je toch zeker niet van dood!

Over het gedicht:

Hoort eigenlijk thuis in de categorie verslaving, maar die vind ik hier niet.