jouwgedichten.nl

Gedicht: De afspraak

Ze genoot haar hete thee met kleine slokjes,
de radio deunde een hitje van toen, en ze was in haar nopjes,

haar gedachten gleden terug naar vroeger, naar weleer, naar haar jeugd,
ze mijmerde over voorbij verdriet, maar ook over blijdschap en vreugd,

ze was vroeger een lekker snoepje geweest,
met een strak bolrond kontje, voor knapenogen een waar feest,

de natuur had haar begiftigd met een volmaakt geschapen boezempartij,
en er waren dan ook nimmer klachten tijdens een vrijerij,

achter haar rug ving ze dikwijls de hallo’s op en de zo’s!
ze trok er zich niks van aan, al was er soms wel wat gebloos,

ze droeg haar haren in lange goudblonde krullen,
en onderging gedurig begerige blikken van pubers en onrijpe knullen,

haar staalblauwe ogen waren gevat in een rond gezichtje,
oh, ze was toen een knap en kittig wichtje,

haar kinderen waren allang gevlogen, met hún wereld van problemen op hun schouder,
zoals iedereen ze zelf wel heeft gekend, gelijk eender welke ouder,

tweeënhalf jaar geleden nu, had ze haar grote liefde moeten afgeven, na een ongelijke strijd,
het was een rotziekte en een rottijd, vol boosheid, angsten, en geen waardig afscheid,

en nu voelde ze somtijds zelf het leven wegvlieden, gelijk de korrels in een zandloper,
ach….., dit was maar een idee-fixe, besefte ze, en ze poetste haar brillenglazen nog eens proper,

ze verdreef haar duistere gedachten, en streek door haar met grijs doorschoten lokken,
en nú ophouden met mokken, want het was intussen al kwart over een, zag ze geschrokken,

ze moest zich reppen, naar de afspraak met haar nieuwe vriend, Caspar of kortweg Cas,
in de cafetaria van het Ouderencentrum, of liever gezegd op het terras.