jouwgedichten.nl

Gedicht: Jayden Jamairo

Zo klein, zo teder, zo lief,
ik heb je niet lang gekend maar toch ben jij mijn hartendief.
Jouw mama en de wereld hadden je nog zoveel te geven,
maar tot ieders spijt mocht jij daarvoor niet lang genoeg leven.
Jouw leven is genomen op een nare manier,
het voelt wel anders maar jouw geest is nog steeds hier.
Het huis van je mama is nu leeg en ze voelt zich alleen,
en ook ik als ik bij je mama ben, mis je om me heen!
Met elke stap die we zetten en overal waar we gaan,
denken we aan jou en laten vaak een traan.
Ik blijf me afvragen waarom moest het zo?
Waarom werd het haar afgenomen zo'n prachtig cadeau?
Je bent nu in de hemel, een sterretje in de lucht,
elke avond kijk ik even naar jouw sterretje en slaak een diepe zucht.
Dan zeg ik: Lieve Jay Jay slaap zacht,
want ik weet dat jij in de hemel op ons allen wacht.
Klein sterretje daarboven, klein sterretje zo blauw,
klein sterretje in de hemel, wij houden van jou!