jouwgedichten.nl

Gedicht: Kind

Ze kijken je stil met grote ogen.

Ze kijken je aan je wordt gewogen.

Ze rennen en springen hebben de tijd.

Ze maken honderden fouten zonder spijt.

Ze hebben de toekomst en geen verleden.

Ze geven er niet om en leven het heden.

Ze spelen het liefst en maken lawaai.

Het liefst met elkaar,ons vinden ze saai.

Ze gaan op den duur toch op ons lijken.

Ze gaan dan opeens ook heel anders kijken.

Ze zien dan mensen uit andere landen.

Dan zien ze ons in rangen en standen.

Ze kijken ook niet meer zo onbevangen.

Het kind zijn ik kan er zo naar verlangen.

Om vol vertrouwen en fris in het leven te staan.

Gewoon zonder wikken en wegen ergens vol voor te gaan.

Gewoon omdat het leuk is en niet voor het gewin.
Niet voor de baas de macht of voor het gezin.

Ergens onderweg zijn we het kind zijn verloren.

Op een enkeling na , dat zijn die lui die niet sporen,