jouwgedichten.nl

Gedicht: Zwarte tulp

Wanneer sterven eenvoudig zou zijn
slapen in een hooiberg

zodat het afscheid
in een bloem kan liggen

lentegeuren van weleer
zomer en herfst over winter zingen

wanneer het droomlied klinkt van liefde
dan is ze bij je in de meest duistere uren

als droomgedaante van onschuld
zwarte tulp in een vaas van siersteen

onwankelbaar in eenvoud
hoogtepunt van niet verwelken

een kleinere wereld zal voorbijgaan
minuscuul heelal in het vergeten

want alles is weer nieuw
onbeholpen naakt geboren

hulpeloos als luierende baby
onze handen zijn zwart

bij dit afscheid van eeuwigheid
het trotse bloemhart op de steel

huilt nu volledig geknakt, gebroken
in de waanzin van verloren dromen.


© mobar