jouwgedichten.nl

Gedicht: Onontgonnen disciplines

Zullen wij een van deze weken
nog eens met mekaar afspreken
om van gedachten te wisselen
of misschien wat te bedisselen

ik heb je zo lang al niet gezien
ik denk al zeker een week of tien
ik heb je in al die tijd zó gemist
al sinds ik afsprak met die novellist

maar het schrijven ligt me niet zo
zit met jou liever aan een kalme cointreau
aan de oever van het Twents kanaal
of, staand op de brug over de Waal

en daarna samen op de krakende trap
waar jij je kop stoot tegen dat schap
ik ontdoe je van je eenvoudige boerenkiel
en daarna leggen wij beiden bloot onze ziel

ik laat me door jou leiden naar onbekende gebieden
waar onze vurigheid zal schuimen en zieden
naar boerentrant eenvoudig maar zo passievol
opdat het dondert en bliksemt in onze bol

staan ook jouw zenuwen zo strak gespannen
vrees niet, alles is in kruiken en kannen
we voeren elkander naar onontgonnen disciplines
begraven worden we onder imaginaire serpentines

had ik je al verteld hoezeer ik je bewonder?
in mijn leven kom je als een waarzonder
ik het leven ontbeer want jij bent een godswonder

laat ons nu niet meer kostbare tijd verspillen
aan een resem van onnozele paskwillen
het devies is bloot met de billen

Over het gedicht:

Sonnet van de onontgonnen disciplines.