jouwgedichten.nl

Gedicht: Ik kom naar je toe

Hoezeer doe het zeer
hoezeer dat ik je ontbeer
ik moet verder met mijn leven
al is het nog maar voor even

ziekte die ons zo zwaar trof
het voelt bijkans alsof
het verlies van een kind
ik neem nu mijn vierde absint

het verzacht de dag die taant naar de nacht
maar ik weet dat jij me stellig afwacht
aan de obscure oevers van de Styx
alwaar we kiezen tussen iets en niks

we zullen toch daar onze plannen maken
met brandend kiezelgruis tussen onze kaken
tegen drie koppen kunnen we niets beginnen
dit soort kwaad huist van binnen

na nog een kwartpint of vier neem ik de rust
recht uit het fust smaak ik en ik berust gerust
ik maak mijn opwachting bij Cerberus en sla ik beleg
zal hem uitlaten alle drie en dan vraag ik de weg botweg.