jouwgedichten.nl

Gedicht: Jaren gestreden

Jaren gestreden, gezeik vermeden,op tenen gelopen en er in blijven geloven. Betere tijden zouden komen zolang ik maar bleef hopen, en dromen van beter tijden uit dit lijden te kunnen verdwijnen. Ze zeggen wie goed doet die goed ontmoet, hield bij mij de moed om te strijden om mijn gezin het voelde goed. Ik had alles! Aan niks te kort, en mijn liefde gaf ik in overvloed. Het was nooit genoeg ik was nooit genoeg. Altijd meer gegeven, meer gestreden. Me zelf weg gecijfert, altijd getwijfeld wil ik dat leven misschien voor even, of mijn hele leven. Ik zag het licht, hij was gezwicht, voor een ander bitch. Ik werd geraakte een emotie cocktail als resultaat. Mij trots gekrenkt met diepe tranen doordrenkt. Tranen staan mij niet, ik kan dit niet, verdrinken in verdriet maar je ziet het niet. Ik hou mijn hoofd omhoog en met een grote boog ren ik weg voor mijn gevoel maar ik viel op mijn smoel. Ik kreeg pijn in mijn lijf van zo veel spijt hoe kan het zo lang hebben duren, shit zat echt met zware keuren. Ik had verdriet hij die geniet ik begrijp dit niet. Vrienden die toe reiken en toekijken ik probeer ze te vermijden. Mijn muur is hoog, daar door hou ik het droog. Kom niet in mijn buurt, het gaat niet goed. Het is mijn keus, mijn de dreun, ik kreun van ellende, wat was mijn leven een bende. Pijn in mijn lijf zelfs knuffelen deed pijn wat gebeurt er met mij. Misselijk van verdriet, gewoon door gaan, het lukte niet.
Iemand in vertrouwen genomen mijn hart gelucht met een diepe zucht. Het luchte op ik pepde me zelf weer op. Toen begon de ellende die niemand van mij kende en niemand zal weten wat ik allemaal had moeten weten. Ben besodemieterd en vernietigd. Nooit verwacht nooit gedacht het was een genade slag. Kapot gemaakt nog meer dan ik was wie had dit ooit verwacht. Te goed van vertrouwen en mensen weten op mij kan je bouwen. Misbruik van mij gemaakt en met de grond gelijk gemaakt. Kon dit bij niemand kwijt o mij God wat heb ik een spijt. Zat diep in de shit ik ben dit niet. De weg naar nu was lang en ik was zo bang. Bang om mijn kids kwijt te raken zullen ze me er om haten wat heb ik gedaan ik ga er zo aan. De stress, de angst, de slapeloosheid, de paniek zelfs concentratie verlies. Ik ben een vrije meid en van de liefde had ik spijt. Geen haar op hoofd, die dit nog geloofd dat echte liefde bestaat en voor elkaar 100 procent gaat. Iemand weer vertrouwen proberen iets op te bouwen. Heb het geprobeerd doe het niet meer, ik bekeer, back to me. Booyaka 🙏🤟