jouwgedichten.nl

Gedicht: Heimweeheuvels

Kijk!
Daar liggen de heimweeheuvels
in het verloren land achter de horizon
waar wij als kinderen dapper speelden
kraaien op molshopen
blote billen op papier

Zie!
Daar grazen nu de wilde paarden
vliegen muggen achter dwazen
ijverige mieren in de zon
koeien die niet passen
in de straten

Het spijt mij dat ik je toch ben vergeten
er was niets in de droom
of in nabijheid van essentie

er kwam geen spiegel
voor mijn ratio
de geest van mijn gedachten
hervond het dwalen van de zon

je las een gedicht
tekende een gezicht
je kocht een boek
beschilderde een doek

je gooide wat boze dromen weg

en ik verdween langzaam
in de waternevel

in de mist
van heimweeheuvels
liet jij mij ongemerkt verdwijnen.

Over het gedicht:

De heuvels van vroeger.