jouwgedichten.nl

Gedicht: Maneschijn

Over de met graan bedekte velden,
En grootse bossen schijnt zij.
Als een lichtpunt in donkere
nachten straalt zij zo helder
Soms vol soms nauwelijks te
zien, veranderlijk als bij
het eb en tij van de gevoelens en lusten
Van alle wezens.

Grootse krachten
schrijft men haar toe en
terecht. Zo is zij in staat
in de duisternis door te dringen
Ook het duister waarin soms
gevoelens en lusten schuilgaan
die erop wachten ontdekt te worden.

Bij het licht van de volle dag
waar haar kameraad de zon
ze liefdevol verwelkomt.
En zo is het goed.

Over het gedicht:

Uit mijn gedichtenbundel de levende aarde, dit werk opgedragen aan de maan.