jouwgedichten.nl

Gedicht: Mijzelf

Weer kom ik mijzelf tegen.
Mezelf ontvluchten kan ik niet.
Het leven kent ondoorgrondelijke wegen.
Weer loop ik vast in pijn en verdriet.

Toch, elke keer dat ik mijzelf tegenkom.
Krijg ik de kans om van mijzelf te leren.
Kan ik weer recht maken dat was krom.
Of ervoor kiezen mijzelf weer te bezeren.

Het lijkt soms of ik vastgeroest zit in vaste patronen.
Ziende blind ben voor alle valkuilen.
Wanneer word ik 'wakker' en ga mezelf belonen.
Of blijf ik 'slapen' en val mezelf steeds weer 'builen'?

Weer kom ik mijzelf tegen.
Ik vlucht niet maar ga de confrontatie aan.
Ik raak in balans door alles tegen elkaar af te wegen.
Ik zal de oneindige weg tot het einde..... gaan.

Ik had mezelf nodig om te ontdekken wie ik in werkelijkheid ben.
We gaan als onafscheidelijke "vrienden" door het leven.
Ik ben blij om te kunnen zeggen dat ik mijzelf weer een stukje beter ken.
Omdat ik nu met mijzelf ben verweven.

Ik kom mijzelf, dagelijks tegen.
Ik groet hem, dank hem en ga verder op mijn levenspad.
elke ontmoeting met mijzelf is een zegen.
Mijzelf is mijn grootste..... schat.....

Over het gedicht:

Mijzelf.