jouwgedichten.nl

Gedicht: Een mens te zijn op aarde

Begonnen met leven,
vanaf het begin van tijd.
De wereld onze toekomst gegeven,
De tijd die zo nu en dan voorbij glijdt.

Het leven zoals wij kennen gaat door,
Tijd is iets dat niet valt te betwisten.
De regen geeft onverhinderd te hoor,
Want wij, wij zijn ook maar mensen.

Evolutie, revolutie, alles al gezien,
de aarde nog onder onze voeten gehouden.
Een blik in de toekomst, misschien,
Zou het leven zich niet anders houden.

Over het gedicht:

Een mens te zijn op deze aarde...
Wat gedachten die ik soms bij elkaar sprokkel en er op een gegeven moment een vuurtje van maak,
de gedachten schrijven en vergeten.