jouwgedichten.nl

Gedicht: Geluk ik ben het vergeten

Waar is de vrede waar is de rust
Waar is mijn leven heb ik het verprutst?
Dwalend in onwetenheid raak ik onthutst
Het gevoel is gedoofd en raak ik bewust
Dat alles waar ik naar streefde op leugens berust
Het vuur brand niet meer het is geblust
Denkend aan mijn prosperiteit verlies ik een traan
Die ik vloeiend op mijn wang naar beneden zie gaan
Het is alsof de werkelijkheid nooit heeft bestaan
Allles lijkt zo fictief en ik heb het toegestaan
Spontaan wil ik dingen stukslaan en niet er bij stilstaan
Wraak op de maatschapij voor wat ze mij hebben aangedaan
Maar dat leid tot abdicatie verwarring en frustratie
Beter blijf ik amicaal en propageer mijn aspiratie
Alles blijkt vergangkelijk en niets heeft meerwaarde
Hetgeen wat wij bezitten blijft achter op aarde
Wie gelooft en wie niet ?wie is verblind en wie ziet?
Wie spreekt en wie zwijgt? Wie geeft en wie krijgt?
Zoek het evenwicht en hou je zelve dagelijks in balans
Vedrijf elke vorm van narcisme geef de ander een kans
Ik zucht en kijk vluchtig naar buiten
En hoor het ritselen van bladeren en vogels die fluiten
Was ik maar gelukkig dan zou ik het wel weten
Effe Googlen de betekenis want ik ben het vergeten

Over het gedicht:

soms ben je het even kwijt
en wil je even jezelf door dit proces heen duwen